Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από πολλούς ως η περίοδος της κρίσης, η εποχή του χρέους, της ανέχειας, της φτώχιας, της ανεργίας των μεγάλων λαθών… η άποψή μου πάντως είναι πως όλα όσα ζούμε σήμερα είναι απλά το απόσταγμα πολλαπλών ρατσισμών…
Έχουν γραφεί το τελευταίο διάστημα εξαιρετικά πολλά, για το εύρος του ζητήματος άρθρα, έχουν ειπωθεί ακόμη περισσότερα λόγια από «ειδικούς» και μη περί ρατσισμού… το ζήτημα παρά ταύτα παραμένει πιο «καυτό» και επίκαιρο από ποτέ… ή μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα;;;;
Ο άνθρωπος έχει την τάση σε περιόδους έντασης και πάθους (όπου πάθος παρακαλώ χρησιμοποιείστε την έννοια του λεξικού… στο οποίο το πάθος ταυτίζεται με τα βάσανα και τον πόνο… και όχι τη λάγνα και ερωτική του χροιά) να μεγαλοποιεί τις καταστάσεις. Η υπερβολή είτε το θέλουμε είτε όχι υπάρχει (σίγουρα όχι ισόποσα) στο γενετικό υλικό μας.
Μας αρέσει κατά βάθος να προκαλούμε μεγαλύτερη ένταση στις καταστάσεις ειδικά σε αυτές που έχουν μία βαρύτητα. Γνώστης της ανθρώπινης υφής και υπόστασης δεν έγινε ο γράφων ξαφνικά και ούτε αξιώνει κάποιον ανάλογο έπαινο ή τίτλο. Το ζήτημα όμως είναι σαφές τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Η υπερβολή γεννά χρήμα. Ο πόνος πουλάει. Και η εξίσωση αυτή δουλεύει με γεωμετρική πρόοδο… όσο περισσότερος πόνος (σ.σ πάθος ) τόσο περισσότερα τα οφέλη. Και τα οφέλη δεν μεταφράζονται πάντοτε σε χρήμα. Συνηθέστερα δε, τα σημαντικότερα οφέλη της υπερβολής δεν έχουν ονομαστική αξία, δεν αποτιμώνται και κυρίως δεν είναι διακριτά σε εμάς τους κοινούς θνητούς…
Για να ξεκαθαρίσουμε όμως λίγο την κατάσταση καλό θα είναι να γίνω επιτέλους σαφής (όσο κι αν μ’ αρέσει να μακρηγορώ και να πλατειάζω ακόμη, σε πείσμα των κατά καιρούς καθηγητών μου). Σήμερα βιώνουμε την εποχή των πολλαπλών και υπερβολικών ρατσισμών… Ας μετρήσουμε έτσι για τη χαρά της πράξης μαζί… Κομματικός ρατσισμός… και με «εκλεγμένους εκπροσώπους», φυλετικός ρατσισμός… δεν προϋποθέτει ταύτιση με τον παραπάνω κομματικό σχηματισμό (και υπάρχει ναι… ναι… και στην χώρα μας πάαααρα πολλά χρόνια αλλά δεν είναι της παρούσης)… κοινωνικός ρατσισμός… απλή μαθηματική εξίσωση που έχει να κάνει με αριθμούς και τραπεζικούς λογαριασμούς, πολιτικός ρατσισμός… είσαι με αυτούς και όχι με εμάς… παλιό αλλά old time classic παιχνιδάκι που μας έβαζαν (και κατά την άποψή μου εξακολουθούν) να παίζουμε τα «μεγάλα παιδιά» του πλανήτη… ο ρατσισμός του κιλού… είσαι χοντρός είμαι λεπτός άρα… σε έχω… ο ακουστικός ρατσισμός είμαι σκυλάς είσαι μέταλλο… ο ρατσισμός της κουλτούρας… ξεκινά συνήθως με την καταμέτρηση των τίτλων σπουδών και των σεμιναριακών ενδεικτικών και καταλήγει σε κάποια άλλη μορφή… ο οπαδικός ρατσισμός… είσαι «γαύρος» είναι «βαζέλα»… αυτού του τύπου ο ρατσιμός καταλήγει συνηθέστερα σε «φάπες»… ο ρατσισμός του φύλου… είναι της υφής «τράβα πλύνε κανά πιάτο» ή «όλοι οι άνδρες είναι γουρούνια»… να συνεχίσω;;;; Η λίστα είναι πάρα πολύ μεγάλη… αλλά ξέρετε κάτι μήπως τελικά η συγκεκριμένη λίστα είναι δημιούργημα μίας νοσηρής φαντασίας;;; Μήπως τελικά όλα τα παραπάνω υπάρχουν απλά για να διχάζουν; Μήπως ξαφνικά ο ρατσιμός (από υποβόσκουσα και ενδόμυχη κατάσταση) προβάλλεται τόσο έντονα γιατί ήρθε ξανά η στιγμή να εξυπηρετήσει πάλι τους ισχυρούς της εποχής μας; Μήπως με το να το τονίζεις την έννοια και την αιτία για την οποία κατά καιρούς κάποιοι αιματοκύλησαν τον κόσμο, σε κάθε ευκαιρία είναι μία πρώτης τάξεως τρόπος απλά να ξαναδιχάσεις τις ανθρώπινες συνειδήσεις και τις ανθρώπινες ψυχές; Μην περιμένετε άδικα δεν έχω την απάντηση… απλά το συγκεκριμένο ερώτημα με βασανίζει καθώς επιλέγω (ναι ακόμη μπορώ) το τι θα διαβάσω και σε τι θα δώσω βάση…
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν για μία φορά να δούμε τα πράγματα από τη θέση του ισχυρού… Εάν ήσασταν οι ισχυροί της γης και τα είχατε παγκοσμίως κάνει μαντάρα (συγκρατήθηκα ναι με κόπο) σε κάθε επίπεδο της ανθρώπινης υπόστασης, δεν θα έπρεπε να βρείτε ένα καλό και κυρίως αποδοτικό και δοκιμασμένο τρόπο για να ελέγξετε πάλι απόλυτα την κατάσταση; Τροφή για σκέψη πριν γίνουμε όλοι τροφή για τα θηρία…
γράφει: ο Γιάννης Χαραμίδης